बुद्धको देशमा गोर्खाली जागरण : अब नागरिक शासनको बाटो

२०८२ भाद्र २४ र २५ गते (सेप्टेम्बर ८ र ९, २०२५) मा नेपालको सडकमा जे भयो, त्यो केवल विद्रोह थिएन, यो त युवा गोर्खाली पुस्ता “जेन जी” को एकताको चमत्कारी क्रान्ति थियो । २७ घण्टाभित्र देशको सत्ता संरचना हल्लाएर, भ्रष्टाचार र कुलीनतन्त्रको जरा उखेलेर, युवाहरूले विश्वलाई देखाइदिए कि नेपाल केवल बुद्धको शान्तिको देश होइन, यो तीव्र परिवर्तनको देश पनि हो । तर, अब प्रश्न उठ्छ, यो क्रान्तिको आगोले हामीलाई कहाँ लैजान्छ ? बुद्धको शान्तिको बाटोलाई पछ्याउँदै हामी कसरी अगाडि बढ्ने ?

क्रान्तिको चमत्कार र नागरिक शासनको शुरुआत

यो क्रान्ति केवल सत्ताको पतन थिएन, यो त नागरिक शासनको उदय थियो। जेन जी पुस्ताले २७ घण्टामा सडकबाट सिंहदरबार र संसद् भवनसम्मको यात्रा तय गर्‍यो। भ्रष्टाचार, नातावाद र आर्थिक असमानताविरुद्धको यो आन्दोलनले प्रधानमन्त्री के.पी. शर्मा ओली र मन्त्रीहरुको राजीनामालाई बाध्य बनायो । यो केवल विद्रोहको जीत होइन, यो त युवा शक्तिको एकताको प्रमाण हो । तर, अब यो क्रान्तिलाई स्थायित्व र समृद्धिको बाटोमा लैजानु हाम्रो पहिलो जिम्मेवारी हो।

पहिलो कदम : अवसरवादीहरूलाई रोक्ने

क्रान्तिको यो संवेदनशील घडीमा अवसरवादीहरूले आफ्नो स्वार्थ लाद्ने खतरा छ। यी तिनै तत्व हुन्, जसले विगतमा देशलाई लुटे र युवाहरूलाई निराश बनाए। अब नागरिक शासनको पहिलो कार्यभार भनेको यस्ता अवसरवादीहरूलाई रोक्नु हो। हाम्रा युवाहरूले सडकमा देखाएको एकता अब सत्तामा पनि देखिनुपर्छ। भ्रष्टाचारविरुद्धको कडा नीति, पारदर्शी शासन र स्वतन्त्र छानबिन आयोग गठन गर्नुपर्छ। यो क्रान्तिलाई केवल सत्ताको हस्तान्तरणमा सीमित गर्नु हुँदैन, बरु यसलाई दीर्घकालीन सुशासनको आधार बनाउनुपर्छ।

बुद्धको देशमा शान्ति र समृद्धिको सपना साकार पार्न दीर्घकालीन रणनीति आवश्यक छ। हाम्रा युवाहरूले २७ घण्टामा देशको सत्ता संरचना परिवर्तन गरे, तर अब यो एकतालाई विकासको लागि प्रयोग गर्नुपर्छ। हाम्रो पहिलो प्राथमिकता हुनुपर्छ ।

आर्थिक सुधार : रोजगारी सिर्जना, उद्यमशीलता र युवाहरूलाई अवसर प्रदान गर्ने नीतिहरू। नेपालको प्रतिव्यक्ति आय करिब १,३०० डलर छ, यो असमानता घटाउन ठोस आर्थिक रणनीति चाहिन्छ।

शिक्षा र स्वास्थ्य : गुणस्तरीय शिक्षा र स्वास्थ्य सेवामा लगानीले मात्र युवा पुस्तालाई सशक्त बनाउन सकिन्छ।

सामाजिक एकता : जातजाति, धर्म र क्षेत्रीय विभेदलाई अन्त्य गर्दै समावेशी समाज निर्माण गर्नुपर्छ।

प्रविधिको उपयोग : सामाजिक सञ्जालको शक्तिलाई क्रान्तिमा देखिएको छ, अब यसलाई विकास र सुशासनको लागि प्रयोग गर्नुपर्छ।

एकताको शक्ति : विनाश होइन, विकासको लागि

जेन जीले देखाएको एकता विनाशको लागि मात्र होइन, यो विकासको लागि पनि हुनुपर्छ । सडकमा आगो बालेर क्रान्ति सम्भव भयो, तर अब यो आगोलाई समृद्धिको ज्योतिमा बदल्नुपर्छ। यदि हामीले यो क्रान्तिलाई आफ्नो भनेका छौं, तब हामीले यो पनि देखाउनुपर्छ कि हामी पुरानो सत्ताभन्दा राम्रा छौं। २०६२/६३ को आन्दोलनले हामीलाई गणतन्त्र दियो, तर त्यसको उपलब्धिलाई हामीले पूर्ण रूपमा उपयोग गर्न सकेनौं। अब २०८२ को यो क्रान्ति अन्तिम होस् भ्रष्टाचार, असमानता र अवसरवादको अन्तिम प्रहार।

बुद्धको शान्ति र युवा पुस्ताको जिम्मेवारी

यो बुद्धको देश हो, जहाँ शान्ति र करुणाको सन्देश विश्वभर फैलिएको छ। तर, यो पनि गोर्खाली पुस्ताको देश हो, जसले २७ घण्टामा इतिहास रचेको छ। अब यो क्रान्तिलाई शान्तिको बाटोमा लैजानु हाम्रो साझा जिम्मेवारी हो। यो केवल जेन जीको जिम्मेवारी होइन, यो हरेक नेपालीको कर्तव्य हो—चाहे त्यो सरकार होस्, नागरिक समाज होस् वा अन्तर्राष्ट्रिय समुदाय। संयुक्त राष्ट्रसंघ, मानवअधिकारवादी संस्था र छिमेकी देशहरूले पनि नेपालको यो परिवर्तनलाई समर्थन गर्नुपर्छ।

भविष्यको बाटो: बुद्धको मार्ग, युवाको ऊर्जा

हामीले यो क्रान्तिलाई केवल २७ घण्टाको विद्रोहमा सीमित गर्नु हुँदैन। यो त भावी पुस्ताको लागि बाटो बनाउने अवसर हो। यदि हामीले सही बाटो रोज्यौं भने, २०८२ को यो क्रान्ति नेपालको विकासको आधार बन्नेछ। तर, यदि हामीले यो अवसर गुमायौं भने, भावी पुस्ताले हाम्रा नियमहरूलाई २७ घण्टाभन्दा कम समयमा भत्काउन सक्छन्। यो कोशेढुङ्गामा नयाँ कोशेढुङ्गा बन्ने खत्तरा पनि बडेको छ । हामीले बुद्धको शान्तिको सन्देश र गोर्खाली युवाको ऊर्जालाई जोडेर एउटा नयाँ नेपाल बनाउनुपर्छ। यो क्रान्ति हाम्रो हो, अब यो देशलाई समृद्धिको बाटोमा हिँडाउने जिम्मा पनि हाम्रै हो।

जय नेपाल !!!

खबरपाटी